Παρ’ το Λιζα και καν΄το κορνίζα...

 Σε μια περίοδο που τα πτυχία υποβαθμίζονται και βγαίνουν απόφοιτοι με ελάχιστα επαγγελματικά διακιώματα, μέσα σε μια αγορά εργασίας που στην χειρότερη θα είναι άνεργοι και στην καλύτερη χαμηλώς αμοιβόμενοι, δεν περιμέναμε ότι ο κλάδος μας θα μείνει ανεπηρέαστος. Το πτυχίο κτηνιατρικής έχει υποβαθμιστεί τα τελευταία χρόνια και δεν μας αρκεί για να βρούμε μια αξιοπρεπή δουλεία, καθώς κάποιες βασικές δεξιότητες έχουν μεταφερθεί σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Φαίνεται όμως ότι μόνο αυτό δεν αρκούσε και ήθελαν να μας χτυπήσουν κι άλλο... Αναφερόμαστε φυσικά στην φημολογούμενη ίδρυση από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Κτηνιατρικής σχολής ή κάποιου τμήματος «σχετικό» με την κτηνιατρική. Δυστυχώς η μόνη δημόσια αναφορά που μπορεί να βρει κανείς γύρω από το θέμα αυτό είναι η πρόταση του πρύτανη του ΓΠΑ για ίδρυση τμήματος κτηνιατρικής στο πλαίσιο μιας σχολής επιστήμης των ζώων. Στην σχολή αυτή όμως θα περιλαμβάνεται και τμήμα ζωικής παραγωγής, ξεχωριστά από το τμήμα κτηνιατρικής, το οποίο μέχρι τώρα συνήθως υπήρχε σαν κατεύθυνση στις γεωπονικές σχολές.

 Το κυριότερο πρόβλημα από όσα μέχρι στιγμής διαφαίνονται στον σχεδιασμό της πανεπιστημιακής μας εκπαίδευσης είναι η προσπάθεια να ενταχθούν δια της πλαγίας οδού κύκλοι σπουδών και κατακερματισμός των γνωστικών μας αντικειμένων με αποτέλεσμα και τον αντίστοιχο κατακερματισμό των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων. Η δημιουργία δηλαδή αποφοίτων- εργαζόμενων χωρίς συνολική αντίληψη της κτηνιατρικής, με περιορισμένο εύρος επαγγελματικών δικαιωμάτων και άρα πολύ πιο αδύναμοι απέναντι στις σημερινές συνθήκες ανεργίας και επισφάλειας.

 Παράλληλα με τις φήμες σχετικά με το εάν θα υπάρχει τμήμα κτηνιατρικής στο ΓΠΑ που θα αφορά μόνο στα ζώα συντροφιάς, φαίνεται ότι υπάρχει σαφής σχεδιασμός για σχολή επιστήμης τροφίμων και διατροφής στη Γεωπονική Σχολή ΑΠΘ όπου το αντικείμενο των τροφίμων θα απαλειφθεί από το τμήμα της κτηνιατρικής (όπως και από τις υπόλοιπες σχολές που υπάρχει: Χημικό, Χημικών Μηχανικών ).

 Από όσα μέχρι στιγμής μπορούμε να συμπεράνουμε το βασικό επίδικο της συζήτησης που χρίζει υπεράσπισης από τον κλάδο είναι το ενιαίο και ισχυρό πτυχίο κτηνιατρικής που να περιλαμβάνει όλα τα επιμέρους αντικείμενα της κτηνιατρικής και να διασφαλίζει τα αντίστοιχα επαγγελματικά δικαιώματα.

 Σε δεύτερο χρόνο η κουβέντα για την ίδρυση ακόμα μίας κτηνιατρικής σχολής , μπορεί να γίνει μετά από σοβαρή εξέταση πολλών παραμέτρων ώστε να εκτιμηθεί εάν υπάρχει ανάγκη στην χώρα για περισσότερους κτηνιάτρους, αν μια ακόμα σχολή θα βοηθήσει αποφορτίζοντας τις άλλες δύο, κα. Αν και πιστεύουμε ότι οι ελλείψεις στις υπάρχουσες σχολές σε υλικοτεχνικά μέσα και ακαδημαϊκό προσωπικό είναι πολύ μακριά από το ιδανικό, ώστε να σκεφτόμαστε τη δημιουργία μιας σχολής ακόμα.

 Υπάρχουν εδώ και καιρό απτές αποδείξεις ότι και αυτή η κυβέρνηση - πατώντας στα βήματα προηγούμενων- προσπαθεί να εφαρμόζει μία αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην κατεύθυνση παραγωγής πτυχίων κατακερματισμένων χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα( π.χ. αποστίχιση διδιακτικής επάρκειας από τις καθηγητικές σχολές). Στην δικιά μας περίπτωση η προσπάθεια αυτή συναντιέται με σχέδια από την πλευρά της πρυτανικής αρχής του ΓΠΑ, που καμία σχέση δεν έχουν με την κατάσταση και τις ανάγκες της σημερινής πρωτογενούς παραγωγής αλλά ούτε και με τις εργασιακές συνθήκες. Φυσικά σαν επιστέγασμα έρχεται η αδιάφορία και η συναίνεση των διοικητικών μελών των δύο κτηνιατρικών σχολών που μας αφήνουν χωρίς ουσιαστική ενημέρωση και με την στάση αυτή μας καταδικάζουν σε ετεροχρονισμένη αντίδραση.

 Σε όλη αυτήν την επίθεση εις βάρος των νέων και μελλοντικών κτηνιάτρων, οι φοιτητές πρέπει να απαντήσουμε συλλογικά και μαζικά. Για να πάψουν όλα αυτά να συζητώνται κεκλεισμένων των θυρών και να ακούγονται σαν φήμες λίγο πριν εφαρμοστούν πρέπει να διεκδικήσουμε σαφή και ειληκρινή ενημέρωση.

...το πτυχίο δεν μπαίνει στα αρχείο

Ο Σύλλογος Φοιτητών Κτηνιατρικής πρέπει:

-να έχει σαφή τοποθέτηση υπέρ του ενιαίου πτυχίου κτηνιατρικής χωρίς κατατμήσεις το οποίο θα εξασφαλίζει πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα.

-να παλέψει πλάι σε όλους τους φοιτητές ενάντια στο νόμο Γαβρόγλου που προωθεί αυτές τις αλλαγές

Η παρουσία όλων στην Γενική Συνέλευση Του Σ.Φ την Τρίτη 13/11 ώρα 2:00 μμ. είναι απαραίτητη για να πάρουμε αποφάσεις και να προχωρήσουμε σε δράσεις για το συγκεκριμένο ζητήμα αλλά και για ότι άλλο μας πλήττει.

Είν’ ένα θέμα που σε αφορά... 

ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2018

Όπως κατάλαβες η μέρα των φοιτητικών εκλογών πλησιάζει και θα καλεστείς να εκφράσεις τη γνώμη σου μέσα από την ψήφο σου.

-Εγώ θα απέχω επειδή δεν θέλω να πάρω πολιτική θέση, δεν με εκφράζει καμία πολιτική άποψη.

-Μπορεί να νομίζεις ότι με την αποχή κρατάς ίση απόσταση από όλες τις πολιτικές δυνάμεις και τις απόψεις που αυτές εκπροσωπούν, αλλά στην πραγματικότητα η αποχή είναι μια ξεκάθαρη πολιτική θέση. Σε μια περίοδο που πραγματοποιήται μια ολομέτωπη επίθεση εις βάρος μας, εις βάρος της γενιά μας, η αποχή είναι εκείνη η στάση που συνενεί σε αυτήν την επίθεση και την εντείνει. Δεν μπορούμε να είμαστε απλοί παρατηρητές, λέγοντας πως τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει, γιατί όσο το λέμε και το πιστεύουμε, πράγματι, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει! Μόνο με τη συμμέτοχή μας λοιπόν μπορούμε να βάλουμε ένα ανάχωμα σε αυτή τη διαδικασία. Οφείλουμε να παλέψουμε συλλογικά για μια καλύτερη καθημερινότητα και ένα καλύτερο μέλλον. Μια καλύτερη καθημερινότητα, δηλαδή ένα πανεπιστήμιο που θα σπουδάζουμε πραγματικά δωρεάν και δεν θα βρίσκεται κάθε μέρα υπο διακύβευση το αυτονόητο δικαίωμα όλων μας στην δημόσια δωρεάν εκπαίδευση που με τόσο κόπο κατακτήθηκε.  Ένα καλύτερο μέλλον όπου όλοι θα μπορούμε να βρούμε δουλειά με αξιοπρεπείς όρους πάνω στο αντικείμενο μας.

-Ωραία όλα αυτά.. Αλλά πώς θα τα πετύχουμε;

- Όπλο μας είναι ο Φοιτητικός σύλλογος στον οποίο όλοι ανήκουμε από την εγγραφή μας στο τμήμα και άρα έχουμε δικαίωμα συμμετοχής σε όλες τις συλλογικές διαδικασίες του. Τη γενική συνέλευση, που αποτελεί το ανώτατο όργανο λήψης αποφάσεων, μια αμεσοδημοκρατική διαδικασία, που όλοι οι φοιτητές έχουν το δικαίωμα να εκφράσουν την άποψη τους, να καταθέσουν την πρόταση τους και να καθορίσουν έτσι την απόφαση του συλλόγου και το σχεδιασμό των δράσεων που σκοπό έχουν την δικαίωση των αιτημάτων του. Φυσικά είναι απαραίτητο να υπάρχει συντονισμός και κοινή δράση και με τους υπόλοιπος συλλόγους, καθώς η κατάρευση της αγοράς εργασίας και άρα οι απάνθρωπές συνθήκες εργασίας που αυτή φέρνει θα μας επηρεάσει όλους και άρα όλοι μαζί πρέπει να την αντιμετωπίσουμε.

-Και πως μπορούν να βοηθήσουν οι εκλογές σε όλα αυτά;

-Οι εκλογές είναι άλλη μία διαδικασία του συλλόγου από την οποία καθορίζεται ο συσχετισμός στο Διοικητικό Συμβούλιο. Αυτό είναι υπεύθυνο να παίρνει αποφάσεις για το Σύλλογο, να καλεί τις γενικές συνελεύσεις του και να απολογείται σε αυτόν.

Γιατί να ψηφίσω Φ.Α.Κ.Α.-Ε.Α.Α.Κ.;

Λίγα λόγια για εμάς λοιπόν...

Είμαστε ένα ανεξάρτητο αριστερό σχήμα που αναπτύσει την πολιτική του δράση στην κτηνιατρική, η Φοιτητική Αυτόνομη Κίνηση Αντίστασης ( Φ.Α.Κ.Α.). Δεν είμαστε παράταξη, δεν ακολουθούμε τη γραμμή κάποιου κόμματος, ούτε δεχόμαστε χρηματοδότηση από κάποιον τέτοιο φορέα. Η πολιτική μας αντίληψη και δράση καθορίζεται μέσα από τη δαδικασία του σχήματος, όπου συζητάμε με ισότιμους όρους και με βάση το τρίπτυχο θέση-αντίθεση-συνθεση.

Στην προσπάθεια μας αυτή για ανεξάρτητη πολιτική παρέμβαση εντός των συλλόγων δεν είμαστε μόνοι μας, συνυπάρχουμε και συντονιζόμαστε με άλλα ανεξάρτητα αριστερά σχήματα ανά σχολές. Στηριξη της ΦΑΚΑ-ΕΑΑΚ και του ανοιχτού ψηφοδελτίου της είναι στήριξη της ανατρεπτικής αριστεράς που ζητά όχι απλά την ψήφο του κάθε φοιτητή, αλλά την ενεργή στήριξη όλων, για να αλλάξουμε όλοι μαζί κάθε τι που μας φέρνει σε χειρότερη θέση. Για να στείλουμε ηχηρό μήνυμα ανυπακοής μιας γενιάς που θέλει τη μάχη της προοπτικής της να την κερδίσει!

ΣΤΙΣ 16 ΜΑΗ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΧΩΡΟ ΣΤΗΝ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗ.

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ Φ.Α.Κ.Α.-Ε.Α.Α.Κ.

Τον σάπιο κόσμο, αυτόν,

θα δεις, θα τον αλλάξουμε εμείς!

Η δε γυνή να ΜΗΝ ΦΟΒΗΤΑΙ τον άνδρα

Πριν λίγο καιρό  το Ευρωπαικό Δικαστήριο πήρε απόφαση να καταργήσει κάθε φραγμό στις απολύσεις εγκύων, δικαιώνοντας έτσι πολλούς εργοδότες τόσο στην Ελλάδα* όσο και στο εξωτερικό  που το τελευταίο διάστημα είχαν απολύσει εγκυμονούσες γυναίκες. Βλέπουμε λοιπόν ότι στην εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί και πλήττει τα περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας και περισσότερο την νεολαία έρχονται να χτυπήσουν με ένα ακόμη βάρβαρο μέτρο το «αδύναμο φύλο».  Η αλήθεια είναι ότι ο χαρακτηρισμός «αδύναμο φύλο» δεν είναι κάτι που θέλουμε να μας αντιπροσωπεύει, αλλά υπάρχουν πολλά παραδείγματα λόγων και πρακτικών γύρω μας που προσπαθούν να μας εμπεδώσουν ότι πάντα θα κατέχουμε μια θέση υποδεέστερη. Παραγείγματα γυναικών που κινήθηκαν δικαστικά για να δικαιωθούν από έναν βιασμό ή σεξουαλική παρενόχληση και εν τέλη βρέθηκαν οι ίδιες κατηγορούμενες επειδή αμύνθηκαν**, με αποτέλεσμα τον εκφοβισμό όλων των γυναικών που βιώνουν τέτοια περιστατικά να τα κοινοποιήσουν. Δυστυχώς όμως οι εκφάνσεις του σεξισμού δεν είναι απλά μερικές ειδήσεις που θα δούμε όταν ανοίξουμε τον υπολογιστή. Είναι βιωματικές ιστορίες που όλες έχουμε από μία να διηγηθούμε. Ένα σεξιστικό «αστείο» στο δρόμο, ή ακόμα και στην αίθουσα διδασκαλίας που έχουμε συνηθίσει να τα αφήνουμε αναπάντητα.

Ήρθε όμως η ώρα να αντιδράσουμε, να αρχίσουμε να απαντάμε στον σεξισμό. Να μην ανεχόμαστε να μας προσβάλουν, στο δρόμο στη σχολή, τη δουλειά.  Να μην δεχόμαστε την καταπάτηση των αυτονόητων δικαιωμάτων μας. Να μπορούμε να φοράμε ότι θέλουμε και να μην νιώθουμε φόβο. Να υπερασπιζόμαστε εν τέλη τον εαυτό μας. Όπλο μας η αλληλεγγύη. Αλληλεγγύη προς τη διπλανή μας αλλά και σε κάθε γυναίκα που δεν ξέρουμε. Οργανωνόμαστε, αγωνιζόμαστε για να κερδίζουμε κάθε μέρα, κάθε ώρα αυτά που μας στερούν. Για όλες εκείνες που δέχτηκαν με τον πιο βάναυσο τρόπο την ανδρική βία, και ακόμα περισσότερο για όλες εκείνες που δεν έχουν καταφέρει ακόμη να σηκώσουν κεφάλι, για όλες εμάς που βιώνουμε την καταπίεση, πάντα πλάι με άτομα που αναγνωρίζουν την καταπίεση εις βάρος μας και έχουν διάθεση να την καταπολεμήσουν.

ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΟΝΗ! ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΗ!

-*ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΜΕΣΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ των απολυμένων εγκύων από VRESNET, PRAKSIS

-ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ απόλυση εγκύου

-**Επανεξέταση της υπόθεση της 22χρονης που καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκισης για το αυτονόητο δικαίωμα της προάσπισης της σωματικής της ακεραιότητας

-ΚΑΜΙΑ στοχοποίηση σε γυναίκες που καταγγέλλουν  περιστατικά βίας

Πρακτικής πεπραγμένα...

Βρισκόμαστε σε μια σχολή, όπου οι θεωρητικές γνώσεις μόνο δεν αρκούν, αλλά χρειαζόμαστε και πρακτική εξάσκηση ώστε να λάβουμε το πτυχίο και να βγούμε στην αγορά εργασίας. Η πρακτική άσκηση αυτή, ενώ στα «χαρτιά» περιλαμβάνεται με εργαστήρια, εξόδους κ.α. πολλά από αυτά δεν πραγματοποιούνται και καταλήγουν ως υποχρεωτικές θεωρίες όπου βλέπουμε τις αγελάδες σε διαφάνειες και τις φανταζόμαστε τρισδιάστατες… Προκειμένου λοιπόν, να καλυφθεί αυτό το κενό του προγράμματος σπουδών, η πρακτική άσκηση πραγματοποιείται τους καλοκαιρινούς μήνες, αφήνοντας μας ελάχιστο ελεύθερο χρόνο. Την πρακτική άσκηση δεν αναλαμβάνει όμως το ίδιο το πανεπιστήμιο, αλλά ιδιωτική επιχείρηση, είτε αυτή λέγεται μονάδα παραγωγικών ζώων, είτε κτηνιατρείο, είτε εταιρία ελέγχου τροφίμων.

Αξίζει λοιπόν να σκεφτούμε αν εμείς βγαίνουμε με κάποιο τρόπο κερδισμένοι από αυτή την διαδικασία.  Εφόσον το πανεπιστήμιο δεν είναι υπεύθυνο για την πρακτική μας άσκηση δεν μπορεί και να μας εγκυηθεί ότι ο φορέας δεν θα μας εκμεταλευτεί, βάζονας μας να κάνουμε εργασίες άσχετες με το αντικείμενο του κτηνιάτρου, εργασίες που μπορεί να μην γίνονται καν σε τακτά χρονικά διαστήματα και απλά  να μας υποχρεώνουν να τις κάνουμε  απλά για να πούμε ότι κάναμε κάτι. Δεν μας εγκυάται ότι ο φορέας θα μας μάθει το ελάχιστο που του έχει ανατεθεί, που είναι το πώς λειτουργεί η επιχείρηση του. Και ακόμα και αν μας το μάθει κανείς δεν μας εγκυάται ότι αυτή η επιχείρηση λειτουργεί σωστά,ότι πραγματοποιεί σωστά του απαραίτητους κτηνιατρικούς χειρισμούς πόσο μάλλον όταν στην πρακτική του δεύτερου έτους δεν είναι απαραίτητη η παρουσία κτηνιάτρου στην μονάδα.

Αντιλαμβανόμαστε έτσι ότι ο μόνος που βγαίνει κερδισμένος από αυτή τη διαδικασία είναι ο ιδιωτικός φορέας, καθώς το ίδιο το πανεπιστήμιο του δίνει αυτή τη δυνατότητα. Ο ίδιος δεν έχει κάποια υποχρέωση απέναντι μας να μας μάθει κάτι, αλλά μας αντιμεωπίζει ως ένα εργατικό δυναμικό που μπορεί να το εκμεταλευτεί για να του προσφέρει μεγαλύτερο κέρδος, εφόσον κιόλας δεν χρειάζεται να το πληρώσει. Και αν κάποιος από εμας αντιληφθεί αυτή την υπερεκμετάλευση απέναντί του κι θέλει να αντιδράσει θα το σκεφτεί… και μπορεί να μην το κάνει γιατί από την αξιολόγηση του φορέα κρίνεται η εισαγωγή μας στο επόμενο έτος. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά δεν μας παρέχεται καν ένας αξιοπρεπής μισθός  αντίστοιχος της δουλειάς που φέρνουμε εις πέρας. Όταν μάλιστα δεν υπάρχει κοντά στον τόπο κατοικίας μας κάποιος φορέας πρακτικής, τα λεφτά που μας δίνονται καταβάλλονται αποκλειστικά και μόνο για την μετακίνηση μας προς και από τον χώρο όπου κάνουμε την πρακτική ή χρειάζεται ακόμα και να συμπληρώσουμε από την τσέπη μας.

Η πρακτική άσκηση γίνεται στα πλαίσια της εκπαιδευτικής διαδικασίας και θα έπερεπε να είναι ενσωματωμένη στο πρόγραμμα σπουδών, ώστε να δίνεται και το ίδιο βάρος σε όλους τους τομείς του κτηνιατρικού αντικειμένου.  Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι αναγκάια η αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης, ωστέ να μπορούμε να πραγματοποιούμε συχνότερα εξόδους σε μονάδες παραγωγικών ζώων, να διατίθεται επαρκής εργαστηριακός εξοπλισμός καθώς και διδακτικό προσωπικό που να αντιστοιχεί στον αριθμό των φοιτητών.

Τι μπορούμε να κάνουμε τώρα ;

Η διαδικασία για την πραγματοποίηση της καλοκαιρινής πρακτικής έχει ξεκινήσει και όλοι λίγο πολύ ψάχνουμε σε ποια μονάδα ή κτηνιατρείο θα περάσουμε το καλοκαίρι μας. Μπορεί λοιπόν να μην μπορούμε να κάνουμε κάτι για να ενσωματώσουμε την πρακτική στο πρόγραμμα σπουδών, μπορούμε όμως και οφείλουμε για μας και τους υπόλοιπους συμφοιτητές μας να διεκδικήσουμε αξιοπρεπής συνθήκες εργασίας, δηλαδή βασικό μισθό που αντιστοιχεί στην εργασία μας και πλήρη ασφάλιση.

Θέλουμε μισθό και όχι χαρτζιλίκι!

Εστίες ύπο διάλυση

Φοιτητική μέριμνα σε κίνδυνο 

Οι φοιτητικές εστίες πανελλαδικά πλήττονται από χρόνια ακραία υποσυντήρηση, σε συνδυασμό με την σκόπιμη πολιτική αδιαφορία από το κράτος. Συγκεκριμένα, η συντήρηση των κτιρίων ήταν ανεπαρκής για χρόνια, ενώ εδώ και μια εβδομάδα έχει σταματήσει τελείως. Στις Εστίες υπάρχουν πολλά δωμάτια που μένουν κλειστά, καθώς δε συντηρούνται, ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν δωμάτια που, ενώ είναι για 2 άτομα, σε αυτά διαμένει μόνο ένα. Από την άλλη εισπράττονται παράνομα ενοίκια από τους οικοτρόφους και άλλοι διώχνονται από τα δωμάτιά τους χωρίς να έχουν ολοκληρώσει τις σπουδές τους. Το ποτήρι ξεχύλισε με το κλείσιμο των εστιατορίων που λειτουργούν στις εστίες για τους οικοτρόφους, αποτέλεσμα όχι μόνο της ελλιπούς χρηματοδότησης, αλλά και της αναμενόμενης δράσης εργαλαβιών στις οποίες έχουν ανατεθεί σίτηση,συντήρηση και καθαρισμός των εστιών. Οι εργολαβίες δε λειτουργούν με γνώμονα την κοινωνική παροχή αλλά το ίδιο συμφέρον σε βάρος τόσο των επαρκών/ποιοτικών παροχών για τους φοιτητές όσο και των αξιοπρεπών συνθηκών και υγιών σχέσεων εργασίας ( μη μόνιμο προσωπικό, απλήρωτοι εργαζόμενοι ). Φέτος πάνω από 200 άτομα που πληρούσαν τα κριτήρια, έμειναν εκτός των ΦΕΘ. Αν λοιπόν οι φοιτητές αυτοί δεν έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν τα έξοδα της στέγασης τους, αντιλαμβανόμαστε ότι αποκλείονται και από τις σπουδές τους. Όλα αυτά συντέλεσαν στην ενεργοποίηση των συλλόγων οικοτρόφων πανελλαδικά με γενικές συνελεύσεις οι οποίες οδήγησαν σε κινητοποιήσεις , όπως η κατάληψη των κεντρικών γραφείων και των παραρτημάτων του ΙΝΕΔΙΒΙΜ (Ίδρυμα Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης) και η συντονισμένη επιλογή της 27ης Νοεμβρίου ως ημέρα πανελλαδικών δράσεων.

Η κατάσταση στην οποία έχουν καταντήσει τις εστίες αποτελεί άλλο ένα κομμάτι της συνολικότερης επίθεσης που δέχεται η φοιτητική μέριμνα .Όπως στις εστίες, έτσι και στο υπόλοιπο πανεπιστήμιο σίτηση, συντήρηση, καθαρισμός και φύλαξη έχουν ανατεθεί σε ιδιωτικούς φορείς που υπονομεύουν την ποιότητα των φοιτητικών παροχών. Βλέπουμε χρόνο με το χρόνο τα συγγράμματα να μειώνονται και να αντικαθίστανται από ηλεκτρονικές σημειώσεις (πολλές φορές ελλιπείς για την εκπαιδευτική διαδικασία αλλά και για την επαγγελματική μας πορεία) οι οποίες δεν παρέχονται εκτυπωμένες και επομένως το κόστος αυτών μετακυλίεται σε μας. Παράλληλα, η υποχρηματοδότηση του πανεπιστημίου οδηγεί τα εκάστοτε ιδρύματα να κυνηγούν ιδιωτικούς φορείς και ερευνητικά προγράμματα για να καλύψουν τις ξεχασμένες απ'το κράτος ανάγκες σε αναλώσιμα και εξοπλισμό. Ο νόμος Γαβρόγλου με σκοπό τη διαχείρηση της υποχρηματοδότησης νομιμοποιεί την αυτοχρηματοδότηση των ιδρυμάτων- οικονομική εξάρτηση τους από ιδιωτικούς φορείς και όχι από το κράτος- διακυβεύοντας τη στόχευση των ερευνητικών προγραμμάτων, καθώς τα τελευταία θα βρίσκονται υπό την οικονομική επιρροή των χορηγών-εταιρειών, με αποτέλεσμα πια να μην εξυπηρετούν τις ανάγκες της κοινωνίας, αλλά της αγοράς.

Γιατί λοιπόν πρέπει ο αγώνας των οικοτρόφων να στηριχθεί από όλους μας;
Μπορεί τώρα η άμεση επίθεση να γίνεται εναντίον των φοιτητών που διαμένουν στις εστίες, αλλά αν σωπάσουμε τώρα, θα συναινέσουμε στην κατάργηση της δημόσιας-δωρεάν εκπαίδευσης. Επόμενα θύματα θα είμαστε όλοι. Μπορεί το κόστος φοίτησης να αυξάνεται καθέ φορά και από λίγο, αλλά δεν πρέπει να φτάσουμε στην ύστατη στιγμή για να αντιδράσουμε. Ήδη άτομα εξαναγκάζονται να καθυστερήσουν τις σπουδές τους για το λόγο αυτό!!

ΟΛΟΙ Τρίτη 5/12 | 12:00
στην πορεία που καλεί ο Σ.Ο.Φ.Ε.Θ. προς το Υπουργείο 
με προσυγκέντρωση στις Α' Φ.Ε.Θ.
ερήσουν τις σπουδές τους για το λόγο αυτό!!

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ
44 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ: Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήρθε σε μια στιγμή πολύ κρίσιμη για την πορεία του δικτατορικού καθεστώτος. Την περίοδο εκείνη και με την συνενοχή όλου του πολιτικού κόσμου υπήρχε προσπάθεια για μια «φιλελευθεροποίηση» της χούντας. Μια κίνηση που αποσκοπούσε στο να νομιμοποιήσει τη χούντα στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας. 
Το φοιτητικό κίνημα της εποχής είχε ήδη δώσει πολλούς αγώνες και σιγά-σιγά ωρίμαζε στην ελληνική κοινωνία η ιδέα για αντροπή της χούντας. Τη βωβή αυτή δυσαρέσκεια της κοινωνίας ήρθε να εκφράσει η εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ξεκινώντας από φοιτητικά αιτήματα (δημοκρατικοί σύλλογοι κ.α.) κατάλαβε ότι αυτά δεν θα μπορούσαν να επιτευχθούν σε δικτατορικό καθεστώς. Προσπάθησε έτσι και κατάφερε να συνδεθεί με τους εργαζόμενους και τους αγρότες και κατάφερε να μετατρέψει το Πολυτεχνείο σε γεγονός τεράστιας σημασίας που συσπείρωσε γύρω του ευρύτερα κομμάτια του ελληνικού λαού και κατάφερε εν τελη, παρά την καταστολή του χουντικού μηχανισμού, να ανατρέψει το καθεστώς!
44 χρόνια έχουν περάσει απ’την ιστορική εξέγερση του Πολυτεχνείου κι όμως ο φασισμός και η φτώχεια δεν έχουν πεθάνει ακόμα. Το βλέπουμε καθημερινά από την μνημονιακή και αυταρχική πολιτική των τελευταίων κυβερνήσεων, η οποία έρχεται να καταστρέψει το μέλλον της γενιάς μας.
Εκείνο το φοιτητικό κίνημα που αντιστάθηκε στην καταπίεση της χούντας και αποτέλεσε τη σπίθα για την λαική εξέγερση, πρέπει να είναι παράδειγμα προς μίμηση για μας, ώστε να βγούμε στους δρόμους ως νεολαία, ως πρωτοπόρα γενιά. Για να εξαλείψουμε την ανεργία και να εξασφαλίσουμε το εργασιακό μας μέλλον, το οποίο βλέπουμε συνεχώς να δυσχερένει με την αποστοίχηση επαγγελματικών διακιωμάτων από τα πτυχία μας.
Αν οι φοιτητές τότε κατάφεραν να ανατρέψουν τη χούντα, μπορούμε και εμείς σήμερα να αντισταθούμε στη ζωή και το μέλλον που μας ετοιμάζουν!

Μετά από πρόταση της ΦΑΚΑ-ΕΑΑΚ στο Δ.Σ. του Συλλόγου που διεξήχθη την Τρίτη 23/5, ο Σύλλογος Φοιτητών Κτηνιατρικής αποφάσισε να παρέμβει ώστε να μην μετρήσουν οι απουσίες σε εργαστήρια που έγιναν κατά τη διάρκεια της επίσχεσης εργασίας του ΟΑΣΘ.

Απαιτούμε από τον πρόεδρο της σχολής να ανταποκριθεί σε αυτό το λογικό αίτημα και να ζητήσει την εφαρμογή του από κάθε καθηγητή.

 Η ΦΑΚΑ- ΕΑΑΚ καλεί κάθε φοιτητή να χρησιμοποιήσει την απόφαση του Συλλόγου και να ζητήσει να σβηστούν οι όποιες απουσίες μπορεί να καταγράφηκαν. Σε κάθε περίπτωση καλούμε άπαντες να συμβάλλουν στην ουσιαστική εφαρμογή της απόφασης με την παρουσία στη μαζική παράσταση στο γραφείο του προέδρου την Τρίτη 30/6 ώρα 11:00.

Ο Σύλλογος είναι όπλο μας, από τα πιο απλά ζητήματα μέχρι τα πιο μεγάλα και σημαντικά.
Έλα να ακυρώσουμε στην πράξη την αχρήστευση του!